Без любви (перевод с грузинского; оригинал - Галактион Табидзе)
Без любви
И солнце твердь не озарит.
И лес ничуть не шелохнется.
И ветерок не встрепещит.
Отрадно сердце не забьется.
Не существует без любви,
Ни красоты,
И ни бессмертия.
Иная вовсе та любовь –
Любовь последняя.
Как в осени цвет лепестков
Милей весенних.
И пылкость не воспламенит -
Страстей бесцельных.
Она к себе не позовет
Ни трепет голоса
Ни прихотей не позовет,
Увы, ни молодость…
В полях осенние цветы,
Прохладной свежести.
В них не отыщем мы, увы
Весенней нежности.
И ветра медленная дрожь
Лишь вьюгой сменится.
И страсти пламенный порыв
В тиши развеется.
И вянет, вянет та любовь –
Любовь последняя.
Погаснет, в нежности скорбя,
То чувство вешнее.
И во всем мире не найти
Даже бессмертия.
Даже нетленность
Не найти
Во всей вселенной
Без любви.
უსიყვარულოდ
მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
სასიხარულოდ....
უსიყვარულოდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს
უსიყვარულოდ.
მაგრამ სულ სხვაა სიყვარული
უკანასკნელი,
როგორც ყვავილი შემოდგომის
ხშირად პირველს სჯობს,
იგი არ უხმობს ქარიშხლიან
უმიზნო ვნებებს,
არც ყმაწვილურ ჟინს, არც ველურ ხმებს
იგი არ უხმობს...
და შემოდგომის სიცივეში
ველად გაზრდილი,
ის გაზაფხულის ნაზ ყვავილებს
სულაც არა ჰგავს...
სიოს მაგივრად ქარიშხალი
ეალერსება
და ვნების ნაცვლად უხმო ალერსს
გარემოუცავს.
და ჭკნება, ჭკნება სიყვარული
უკანასკნელი,
ჭკნება მწუხარედ, ნაზად, მაგრამ
უსიხარულოდ.
და არ არსებობს ქვეყანაზე
თვით უკვდავება,
თვით უკვდავებაც არ არსებობს
უსიყვარულოდ!
1914
