Ти знову є! Мій Боже! Як же серце б'ється!
Як навкруги цвіте весна! Як світ радіє!
Я цілував тебе вночі у снах і мріяв,
Що день утрачений колись вернеться!
Ти знову є! Про що тепер! Цей день чудовий,
Новий сподіваний і вистражданий день настав.
Я не втрачав надію, я щодня його чекав,
Коли з тобою в серці йшов сумний додому.
Як виповісти? Де знайти потрібне слово,
Як йому ввірить радість, трепет, сподівання,
Прокинутися переповненим коханням,
Із посмішкою щастя: «Ти є знову! Знову!"
Julian Tuwim Jesteś znowu
Jesteś znowu! Mój Boże! Jak mi serce bije!
Jak mi sie wzrok owiośnił! Jak świat rozradował!
Tylem nocy Cię w snach, nazbyt krótkich, całował!
Tylem dni dzień ten tęsknił, co przyszedł i żyje!
I jest! O teraz właśnie! Jest ten dzień powrotny,
Wypłakany, kochany nowy dzień spotkania.
Dzień wszystkiej mej nadziei, całego czekania,
Gdym Cię piastował w sercu, stęskniony, samotny!
I jakże to wypowiem? I jakiemu słowu
Powierzę ową radość, drżącą, niespodzianą,
Że obudzę się jutro z duszą rozkochaną,
Z uśmiechem szczęścia w ustach: "Jesteś! jesteś znowu!"
Стараюся 
