Ек ты грайіш на гармоньцы,

Значыцца  дурной  жа.
Да  і  вершы  хто  дал…

Я  шэ  змалку  був  шалёный.
Ек  возьму  гармошку,
Ек  пойду  ув  ліс  до  ёжык,
Прамо  аж  здоволюсь.

Ну,  бо  ж  німцый  ек  ты  возьмыш.
Всі  воны  гучоны!
То  1  товкнэ  пуд  бока,
То  другый  ув  мордусь.

От  зламав  я  косу  нову  зь.
Так!  Ты  шо,  ах,  вовчэ?!
Так!  Рубанка  в  гэблык  вшкребав?
Ой,  усё!  Йды  з  гоч,  Гром!

А  хотілось  так  гучытысь!
Ну,  всёму  в  дідочка.
Бо  й  на  скрыпцы  грав  мій  Брылык.
А  шэ  й  быв  сыночкаф  сь.

Пустопаш  бо  йшлы  Бычочкы.
Дэ?  В  корчі!  До  Дядьчых.
Бо  в  Шамшорыка  девк  много.
А,  ха,  хлопцюв  –  гола  зь.

З  Абд  Рушы  Дом  познаКомГывсь
Я  увжэ  чось  позна,  р!..
Так,  Люцыфер  гэто  Хто  вжэ?
Ой!  Ведзь  мозьна  лопніць!

Да,  і  рушыв  всіх  жыд  дома.
Абдылыв  Біг  ж  розМам.
І  вдруг-раптом  чую  Голас:
Тодар!  Тодэ!  –  То  дэ?..

Ну,  я  й  поняв  зразу,  шо  там.
Так!  Ага!  В  матёры
Вжэ  ізном  схватыло  горло?
А  зыйды  ж,  вовк  чорный!

Так  і  матра  спас  нывроком.
Так  во  й  ПерепёлКу  сь.
Бо  вона  забыла  гозьдзя
Дэсь  с  пырыПолоХу  ж.

Кров  бо  хто  ж  вам  остаНовыть.
Да  шэ  й  выходНой  каксь.
І  дзвоНыть  Маруся  Вовця:
Поможы  но  гондэ!..

Під  гольшыно  –  під  сосноё  ж.
Гонды  во  той  похоньдь.
Всэ  ж  проходыть  зразу  в  бондій:
Так!  Одрежма  гвоздь-блін!

А  потом  чого  –  рак  добры  ль.
Ны  гуляв  ж  той  Валік  сь.
Танэн  бёймэ!  Танька!  Таньго  п…
А  я  всё  віновный.

От  такы  вжэ  мух  Тантала,  х.
Закатала  маты
Да  до  добрых  докторочков.
Родного?  Хэ,  Байма!    

Бо  я  ж  шыльле  вбыв  пранцывэ
Да  в  стыну  ж  вчасткоВаг.
НЕ  гнал  той  кудысь  вошывыць
Дытынет  Коточка  й…

Эх,  да  шо  тут  мовыты!
Жытка  ж  гэто  змова
дЯблый  но  хорошых:
Тіп,  вламаймо  дров  Васьц!

Так  шчо  стырыжімось,
Пташычкы,  бызмозглых.

...  а  в  мынэ  мадонна
Есця,  мо,  ешчо,  во  сь!

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=676900
Рубрика: Сатира
дата надходження 08.07.2016
автор: Кобзар Лаборськый