Впусти в ворота раю,
Я не погруз в гріхах,
Про віру тихо дбаю,
Хоча і не монах.
Відкрий ворота раю,
Що тут є, на землі!
Та не відкриєш, знаю,
За ними лиш круті, –
Фальш звідтіля лунає,
Догідливість тобі.
За що ж ти нас караєш
Розп’яттям на крові?
Замкни ворота раю,
Замкни від наших мрій.
Я вже не відчуваю
Тебе в душі своїй.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=667032
Рубрика: Філософська лірика
дата надходження 19.05.2016
автор: Г. Король