Дивна яка луна,
Кличе :"весна, весна!"
Хмара одна сумна
Плаче дощем вона.
Та не вгава луна,
Краплі дзвенить струна,
Неба блакить ясна,
тільки в очах вина.
Тільки за крок війна,
Поруч іще вона,
Сиплеться скла стіна,
Сльози несе луна.
Та навкруги весна,
Все ще така одна
Вільна як таїна
Там, де немає дна.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=653924
Рубрика: Філософська лірика
дата надходження 23.03.2016
автор: Траяна