А вша шось тужыця паняць:

Да  шчо  за  тут  язык  ув  Кат!?

Дары  роскрытія  сознанья.
Вот  шо  такэе  всі  стіхы,
Шо  пышэ  гондэ  дід  ваш  Вася.  –
А  для  мынэ  воны  плохы.  –

Ны  понімаю  я.  Шо  главнэ?
Дрова?  Деревья?  Чы  но  твар,
Шо  лізэ  всюды  быты  Гада?
Да  і  за  шчо?  –  А    за  Тамар!

Двойнэ  соснане!  Божэ  правый!
Афганец!  Шызанутый!  Батьк!
Но  лізэ  нэчысть  сапогамы:
Дак  грошый  ж,  бач  ты,  скікы  в  Малп!?  –

Дано  нам  всё.  Но  хто  дэ  знае,
Шо  гэтакэ  сыдіты  влад,
Колы  дубасять  в  темя  швабры
І  вжэ  качеють:  добывай!

Яку  молітву  ты  йім  вшпар  тут?
Ну,  шоб  аж  засвырбіло  в  задзь.
А  ведь  горів  ужэ  засранец
Однажды  в  сновы  от  Архан.      

Но  тут  і  та  ны  помогае.
А  ныякая!  Ны  фіга  фш!
Ну,  шо  ж,  осталось  нож  с  кармана…
А  тут  ій  тот  кудысь  вмыть  згынь!

Ах,  Друг  мій,  Друг!  Якэ  коханне
Хто  понімае,  ек  Баран
Са  курвай  Курыцай  ф  Тіграна
Оно  всі  баксы  ш  вынімаль.

…  да,  была  бы  товді  хана,  Брат,
Шоб  но  ны  Ты
З  нывідьМАЙ  Даль.  

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=649033
Рубрика: Езотерична лірика
дата надходження 05.03.2016
автор: Кобзар Лаборськый