Я кохав... Ах, колись-то давно я кохав!
Аж тоді, коли юність сіяла в очах,
Коли горя і смутку я, дужий, не знав,
Жар відваги у грудях не чах, –
Ще тоді, аж тоді я кохав!..
Але збіг і загинув марою той час:
Розгубив я всі радості літ молодих
І себе, і життя проклинаю не раз...
А тепер, наче в небі пас зір золотих,
На шляху моїм світить той час.
Уладзімір Жылка
Я кахаў
Я кахаў… Ах, калісьці даўно я кахаў!
Аж тады, калі моладасць ззяла ў вачах,
Калі гора і смутку я, дужы, не знаў
І адвага кіпела ў грудзях, —
Шчэ тады, аж тады я кахаў!..
Але збег і загінуў, як мара, той час:
Пагубляў я ўсе радасці год маладых
І сябе, і жыццё праклінаю не раз…
А цяпер, як у небе пас зор залатых,
На шляху маім свеціць той час.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=618237
Рубрика: Поетичні переклади
дата надходження 04.11.2015
автор: Валерій Яковчук